19 września 2016 Udostępnij

Facebook Twitter Google+ Pinterest

Kurs złota i jego początki

Złoto od wieków służyło do wytwarzania monet. Wartość każdej z nich była zależna od wagi kruszcu, który ją tworzył a nie nominału nadanego przez człowieka. Z tego względu nigdy nie wyceniano złota i nie było mowy o jego kursie wyrażonym w pieniądzach. Co ciekawe nawet, gdy państwa zaczęły produkować własne banknoty, wciąż opierano się na wartości złota lub srebra.

System bimetaliczny po raz pierwszy został zawieszony w Europie w 1878 roku. Wprowadzono wówczas Łacińską Unię Monetarną, która istniała niespełna 100 lat. Wspomniane porozumienie miało na celu ujednolicenie wartości każdej waluty względem złota, a co za tym idzie zarówno 1 lir włoski, jak i frak francuski były warte dokładnie 0,290322 g złota. W międzyczasie (1900 r.) w Stanach Zjednoczonych uchwalono Ustawę o Standardzie Złota, której zapisy mówiły o wartości 1 dolara równiej wówczas 1,505 g złota. Niestety w 1929 roku nastąpił największy znany dotąd kryzys ekonomiczny w historii świata i wartość dolara w USA spadła do 0,888 g złota ($ 35 za uncję). Tamtejsze władze kazały ponadto skonfiskować obywatelom całe posiadane złoto.

Całkowity upadek systemu waluty złotowej nastąpił podczas I wojny światowej, ze względu na ilość produkowanych papierowych pieniędzy. Państwa zmuszone do zapłacenia żołnierzom na frontach i robotnikom w fabrykach broni czy maszyn wojennych, emitowały coraz większe ilości pieniędzy. Złoto, trzymane dotąd w rezerwach, powróciło z powrotem na rynek i służyło przede wszystkim do transakcji międzynarodowych. Wszystko to spowodowało ogromną inflację, której skutki w Polsce czy Niemczech były tak duże, iż określono ją mianem hiperinflacji.

W dwudziestoleciu międzywojennym niektóre państwa usiłowały wrócić do częściowej wymienności walut na złoto, jednak chociażby w przypadku Polski, było to trudne do zrealizowania. W naszym kraju wprowadzono reformy Władysława Grabskiego, a złotówkę oparto na walutach zagranicznych oraz złocie. Pomimo iż oficjalny kurs utrzymał się bez zmian (1 zł = 0,2903 g złota) aż do II wojny światowej, państwo polskie nie było zdolne do zagwarantowania całkowitej wymienności. W 1933 roku w Betton Woods ustalony został nowy ład i dolar zajął czołowe miejsce wśród walut na świecie. Nie dość, że był w pełni wymienialny na złoto, to jeszcze jego wartość stała się punktem odniesienia w przypadku określania wartości pozostałych walut. To spowodowało kolejne problemy i zaburzenia w kwestiach pieniężnych.

W latach 1968 – 1971 w Stanach Zjednoczonych kurs złota w stosunku do dolara wielokrotnie się zmieniał ze względu na wojnę w Wietnamie i kryzys naftowy, skutkujący ogromnym kryzysem gospodarczym. W rezultacie nastąpiła stagflacja, a w obiegu znalazło się tak dużo dolarów, że nie była możliwa ich pełna wymienność na złoto. 15 sierpnia 1971 r. cena uncji złota zatrzymała się na $ 42,22, a definitywny kres systemu z Bretton Woods w 1973 r. spowodował uwolnienie kursu dolara i uniezależnienie go od wartości złota. Od tego czasu można mówić o cenie wspomnianego kruszcu wyrażanej w dolarach.

Materiał partnera zewnętrznego

​