1 czerwca 2017 Udostępnij

Światowy Dzień Chorych na Parkinsona

Na czym polega choroba Parkinsona, jakie są jej przyczyny i objawy? Jakie leczenie stosuje się współcześnie? Kiedy i dlaczego obchodzony jest Światowy Dzień Chorych na Parkinsona? Jak powinna wyglądać opieka nad seniorem cierpiącym na to schorzenie? Odpowiedzi na te pytania znaleźć można w poniższym artykule.

https://promedica24.com.pl/opieka-nad-osobami-starszymi-poradnik/choroby-wieku-starczego/choroby-ukladu-ruchowego/choroba-parkinsona/

Choroba Parkinsona jest samoistnym, powoli postępującym zwyrodnieniowym schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Jej nazwa wywodzi się od nazwiska lekarza Jamesa Parkinsona, który jako pierwszy rozpoznał i opisał jej objawy w 1817 roku. Jest to najczęściej występująca choroba zwyrodnieniowa układu nerwowego. W Polsce szacuje się, że cierpi na nią ok. 80 000 osób starszych, w tym ok. 15 000 na jej zaawansowaną postać. Wielu chorych, zwłaszcza w późniejszej fazie choroby, wymaga opieki. Ponieważ nie każdy ma możliwość samodzielnie opiekować się swoim bliskim chorym, często korzysta się z pomocy opiekunki osób starszych.

Choroba Parkinsona – przyczyny, objawy i leczenie

Choroba ta jest rodzajem neurodegeneracji, czyli postępującym procesem zwyrodnienia komórek nerwowych, prowadzącym do obumierania neuronów. Proces ten zachodzi wolno, czasami miesiącami, a nawet latami, uszkadzając komórki, które działają niewłaściwie.

Póki co nie jest znana dokładna przyczyna tej choroby. Za najczęstsze uważa się: predyspozycje genetyczne, neuroinfekcje, czynniki toksyczne oraz stres oksydacyjny.

Schorzenie daje liczne objawy, w tym najbardziej charakterystyczne: wzmożenie napięcia mięśniowego, drżenie spoczynkowe dłoni, zaburzenia mowy i odruchów postawnych, spowolnienie ruchowe i myślenia, pogorszenie pamięci, niestabilność nastroju, objawy wegetatywne (napadowa potliwość, ślinotok, nietrzymanie moczu).
Do tej pory nie wynaleziono terapii, która hamuje rozwój choroby. Stosuje się leczenie objawowe pozwalające kontrolować objawy i powodujące, że chory przez dłuższy czas zachowuje sprawność ruchową. Choroba ta jednak postępuje i stopniowo maleje skuteczność takiego leczenia. Lepszą terapią jest głęboka stymulacja mózgu albo podawanie leków w sposób ciągły, czyli zapewniający utrzymanie stałego jego stężenia w układzie nerwowym. Niestety aktualnie w Polsce żadna z tych form leczenia nie jest refundowana przez NFZ.

Światowy Dzień Choroby Parkinsona

Światowy Dzień Choroby Parkinsona jest obchodzony co roku 11 kwietnia. Jest to data urodzin Jamesa Parkinsona. Dzień ten został ustanowiony w 1997 roku przez Europejskie Stowarzyszenie Choroby Parkinsona (EPDA), by szerzyć wiedzę na temat choroby i przyczyniać się do prowadzenia badań i opracowywania nowych metod leczenia. Celem wprowadzenia tego dnia było także wsparcie osób chorych i ich bliskich oraz wyeliminowanie dyskryminacji chorych w miejscach pracy. Symbolem tego święta jest czerwony tulipan. W tym samym dniu EPDA przy wsparciu Światowej Organizacji Zdrowia ogłosiło Kartę Praw Osób Chorych na Chorobę Parkinsona.

Pierwsze w Polsce stowarzyszenie powstało 20 maja 1995 roku – Stołeczne Stowarzyszenie Osób z Chorobą Parkinsona. Od 2009 roku nosi ono nazwę Mazowieckiego Stowarzyszenia Osób z Chorobą Parkinsona. Od 2004 roku działa także Fundacja „Żyć z chorobą Parkinsona”.

Jak opiekować się osobami chorującymi na tę chorobę?

Bardzo często jest tak, że chorzy wymagają opieki. Ich najbliżsi zazwyczaj nie są w stanie pogodzić opieki nad seniorem z pracą zawodową, dlatego korzystają z pomocy profesjonalnych opiekunek osób starszych. Nawet ci, którzy mogą poświęcić cały swój czas na zajmowanie się chorym, czasem muszą odpocząć i wtedy także fachowy opiekun może odciążyć rodzinę, a przede wszystkim służyć radą, jak zajmować się osobą chorą na Parkinsona.

Osoby chore dość często wpadają w gniew, są uparte, płaczą, mają zmiany nastrojów i są przygnębione. Chorzy mogą reagować przesadnie, gdy nie rozumieją jakiejś sytuacji. Z reakcją taką opiekun może spotkać się także podczas wykonywania codziennych czynności, takich jak kąpiel czy karmienie. Jak radzić sobie w takich momentach, gdy chory wykazuje upór, ma omamy, a nawet urojenia? Trzeba nauczyć się jak zmniejszyć skrajne reakcje chorego i jak ich unikać. Najistotniejsze jest to, by zdawać sobie sprawę z tego, że takie zachowania nie są oznaką uporu, ale reakcją na coś, czego chory nie może kontrolować. Chory nie robi niczego celowo i nie jest złośliwy. Ważne, by przestrzegać określonego planu dnia (posiłki, kąpiel o stałych porach) i uprościć wszystkie te czynności, które wykonać ma chory. Poza tym wszelkie informacje powinny być przekazywane choremu powoli. Jeśli takie reakcje zdarzają się często, należy wyciszyć otoczenie. Opieka nad starszą osobą wymaga także zachowania spokoju przez opiekuna, który nie może swojej irytacji komunikować wobec podopiecznego. Trzeba starać się odwrócić uwagę chorego od przyczyny jego niepokoju i pomóc mu się uspokoić. Gdy opiekun jest opanowany, spokój udziela się także choremu. Warto także robić notatki dotyczące sytuacji, w których chory reaguje gwałtownie. Może być to pomocne w odnalezieniu przyczyn takich reakcji. Jeśli chory często reaguje w ten sposób, a opiekun reaguje złością, to oznacza, że jest przemęczony i powinien odpocząć. Wtedy z pomocą może przyjść opiekunka osób starszych, która odciąży choć na trochę osobę bliską zajmującą się chorym.

Materiał zewnętrzny

Komentarze (0)